Afvalbeperking

In de stad Žalec staat een 130-jarig huis dat moet worden gerenoveerd en dat enkele jaren geleden van eigenaar is veranderd. Het werd gekocht door Andrej Fideršek, die met de renovatie is begonnen om een “afvalvrije woning” te creëren. Hij wil zoveel mogelijk bestaande materialen hergebruiken en zich zo weinig mogelijk ontdoen, met als doel de milieueffecten te verminderen, aangezien de bouw een van de grootste lasten voor het milieu is. Het renovatieplan met een visie voor duurzamer wonen won een prijs van het Nieuw Europees Bauhaus.

De fabriek in Dăbuleni werd in de jaren 1970 geopend voor de productie van pijpleidingen voor het irrigatiesysteem Sadova-Corabia tijdens de periode van staatssocialisme. Het was een van de modernste Roemeense fabrieken, die al bijna 10 jaar gebruik maakten van Britse technologie en expertise. De installatie werd in de jaren 1990 gesloten omdat de irrigatiesystemen in onbruik raakten.

Ion Giugal werkte vanaf 1972 als lasser en bleef dat ook na de revolutie van 1989 doen. Overschotten of schroot van metaal of rubber afkomstig van de vervaardiging van buizen werden aan de werknemers verkocht en een aantal van de van dit materiaal vervaardigde voorwerpen bleken nog steeds in staat te zijn op zijn binnenplaats te werken.

“Geen afval” en “minder afval” zijn uiterst belangrijke concepten in tijden van enviromentale crises. Zoals blijkt, hebben samenlevingen vele jaren geleden al grotendeels op duurzame wijze gefunctioneerd zonder enorme hoeveelheden afval te genereren, en in plaats van nieuwe artikelen te produceren, hebben zij oude artikelen gerepareerd, hersteld en opgepakt, waardoor de noodzaak om nieuwe artikelen te produceren tot een minimum werd beperkt. Textielafval is een enorm probleem voor onze planeet. Het aantal geproduceerde kleding dat nooit zal worden gedragen, is enorm. Het is soms de moeite waard om in de tijd terug te kijken en geïnspireerd te worden op hoe individuele producten ooit werden gewaardeerd, verzorgd en hergebruikt.

Een museumbron, collectie en conservering. Deze bewaring gebeurt meestal in het geheim, maar is van cruciaal belang om voorwerpen aan toekomstige generaties door te geven en in de toekomst te bestuderen en te tonen. “Preventief behoud”: het zodanig ontwerpen van de tentoonstellingsruimte dat schade in de eerste plaats wordt voorkomen. Preventie is immers beter dan genezen. Het aanpakken van de oorzaken en niet alleen van de symptomen van schade aan objecten beschermt de voorwerpen en de collectie en is daarom in alle opzichten houdbaar. Het voorkomen van schade betekent ook dat er minder middelen nodig zijn en dat er op lange termijn minder afval wordt geproduceerd.

Dit video-verslag bestaat uit een interview met het intercommunaal bedrijf Intradel, dat huishoudelijk afval ophaalt en beheert in 72 van de 84 gemeenten in de provincie Luik in België. Manager Jean-Jacques De Paoli schetst hoe de missie van Intradel zich sinds haar oprichting in 1979 heeft ontwikkeld. Vandaag streeft het intergemeentelijke bedrijf naar afvalvrij afval, met een reeks activiteiten om de hoeveelheid afval per inwoner in de provincie Luik te verminderen. Het interview werd gevoerd door de onderzoeksafdeling van het Museum of Waalse Life in het kader van de tijdelijke tentoonstelling “Ordures. L’expo qui fait le tri”.

Zij zijn “bin-rifling” -detectives, als journalist die ze eenmaal heeft opgeroepen, op zoek naar aanwijzingen die hen kunnen traceren naar de daders in verband met afvalbeheer. Benoit Vandevelde legt uit hoe het werk van een arbeidsinspecteur is.

In deze video zien we dat mensen die met afvalbeheer te maken hebben, hun stad in het bijzonder en de samenleving in het algemeen leren kennen, zoals garbologen.

Als onze consumptiegewoonten — zoals dieet, hygiëne en gezondheidsproducten — iets kunnen zeggen over de manier waarop we leven..., is het dan niet wat we weggooien?

Een belangrijk initiatief is opgezet in het kader van de speciale tentoonstelling “Expiratiedatum”: het delen van voedsel.

Het delen van voedsel is een gemeenschapsgerichte, duurzame en respectvolle praktijk die waardevolle levensmiddelen uit de vuilnisbak bespaart!

Het initiatief roept ertoe op een einde te maken aan cultuur en overbodige verpakkingen en overmatig voedsel goed te gebruiken.

Dit is een interview met Sabine Meunier, ambassadeur zonder afval in La Louvière, België. Ze spreekt over haar reis naar nul afval, vanaf haar voorlopige beginningen en vroege fouten, en over hoe zij deze nieuwe levensstijl samen met haar gezin beheert. Het interview werd gevoerd door de onderzoeksafdeling van het Museum of Waalse Life in het kader van de tijdelijke tentoonstelling “Ordures. L’expo qui fait le tri”.

Wat weten we eigenlijk over het afval dat sinds de jaren 1950 is ontstaan door de massale verspreiding van menstruatieproducten voor eenmalig gebruik? In deze reeks bieden zeven interviews zeer verschillende inzichten over menstrueel afval. In deze aflevering vragen we Larissa Copello van de ngo “Zero Waste Europe” wat de belangrijkste problemen met wegwerpmenstruatieproducten zijn en hoe deze kunnen worden opgelost. Ze vertelt ons over de basis van haar werk en het “Bloodie Manifest”. Bovendien stelt zij de volgende vraag: wat zou er veranderen als mannen zouden kunnen menstrueren?