Afval in het milieu

Wat weten we eigenlijk over het afval dat sinds de jaren 1950 is ontstaan door de massale verspreiding van menstruatieproducten voor eenmalig gebruik? In deze reeks bieden zeven interviews zeer verschillende inzichten over menstrueel afval. Deze aflevering gaat over ontoereikende verwijdering. Bianca Mimietz, deskundige op het gebied van afvalwater van Berliner Wasserbetriebe, legt uit wat de problemen zijn met kussens en tampons die het toilet doorspoelen.

Standup paddleboarding, of SUPing, is in de eerste plaats een recreatieve activiteit, een manier om mensen te bewegen en te ontspannen. Maar als je op een rivier of meer bent, kun je veel dingen zien die niet in het water horen, en je kunt anders ontoegankelijk afval bereiken. Nejc Gajšek is een milieuactivist die al op jonge leeftijd veel belangstelling heeft getoond voor de natuurlijke wereld. In zijn verhaal laat hij zien hoe hij en zijn SUPing-gemeenschap deelnemen aan georganiseerde evenementen en schoonmaakcampagnes, het verzamelen van afval, het schoonmaken van het milieu en het proberen anderen aan te moedigen hetzelfde te doen door hun activiteiten te documenteren en op sociale media te plaatsen.

Wat weten we eigenlijk over het afval dat sinds de jaren 1950 is ontstaan door de massale verspreiding van menstruatieproducten voor eenmalig gebruik? In deze reeks bieden zeven interviews zeer verschillende inzichten over menstrueel afval. Deze aflevering gaat over de EU-richtlijn betreffende kunststoffen voor eenmalig gebruik, die sinds 3 juli 2021 van kracht is. Werner Bosmans, die een sleutelrol heeft gespeeld bij de ontwikkeling van de richtlijn, spreekt over de reden waarom de richtlijn is opgesteld, op welke producten zij van invloed is, en legt het label “Plastic in product” uit.

De rivier Thames is altijd de stortplaats van de stad geweest.

Van historisch afval — zoals wegwerpklei, het equivalent van moderne sigarettenpeuten — tot moderne junk — mobiele telefoons, winkelwagens en plastic speelgoed — vindt mudlark Lara Maiklem allerlei soorten afval dat in de rivier terechtkomt.

Wat deze diversiteit van afval verenigt, is de actie van de mudgeleerden, waar de samenleving normaal gesproken niet op zoek is naar betekenis en ervaring in het detritus van de samenleving.

Wat vertelt dit detritus ons over de veranderende aard van onze samenleving?

In 2015 werden aan de buiten- en binnengrenzen van Europa verhalen over (vluchtelingen) geschreven. In 2018 maakten deze verhalen deel uit van de permanente collectie van het Volkskundemuseum. Deze video is bedoeld om een visuele vorm te geven aan de verhalen van mensen die ontsnappen en hun aanwezigheid in ons museum. Vluchtelingen, hun verhalen en hun bezittingen verdienen een plaats in onze collecties en onze collectieve biografie. Toen ze in Europa aanlegden, moesten mensen veel van hun waardevolle, waardeloze en alledaagse voorwerpen achterlaten. Sommige van deze objecten vonden hun weg in onze tentoonstelling. Sommige van de nieuwe voorwerpen kunnen worden beschouwd als “afval” of “afgedankt afval”, maar zoals we laten zien in onze permanente inzameling, hebben we ze een nieuwe waarde gegeven en bezoekers die deze voorwerpen in overweging nemen, kunnen zichzelf vragen: “Wat is afval en wat is het waard te houden?”

De elektronische afvalstortplaats in Agbogbloshie, in Ghana, is de plaats waar we Lennox Yabidou horen.

Rook, rook, gebrek aan uitrusting en beschermende kleding: moderne afvalpickers werken onder harde omstandigheden.

In deze video zien we de onrechtvaardige aard van afvalkolonialisme en de milieuschade ervan.

Er wordt niet alleen nagedacht over de geschiedenis, maar er wordt ook gewezen op het feit dat mensen in Ghana en elders waarde en een manier vinden om te leven van wat de westerse wereld weggooit en dat zij het niet waard achten.

Momenteel zijn ongeveer 22 miljard apparaten aangesloten op het internet. Hoeveel precies? Niemand weet. Geschat wordt dat we in de loop van een minuut gemiddeld 6 miljoen zoekopdrachten op Google verrichten, 96,000 foto’s naar Instagram uploaden, bijna 600,000 nieuwe tweets op Twitter publiceren, 180 miljoen e-mails in onze inboxen ontvangen en ongeveer 150,000 Slack berichten doorscrollen.

Heeft u zich ooit afgevraagd waar en hoe al deze inhoud wordt opgeslagen? Wat gebeurt er met oude e-mails wanneer ze onderaan uw inbox vallen? Onnodige bestanden, toepassingen, dubbele foto’s en video’s zijn zogenaamd digitaal afval, en de opslag van dit afval leidt tot een enorme vraag naar elektriciteit.

Naar schatting is de informatie- en communicatietechnologie, die bestaat uit uw computerapparatuur, smartphones, printers, VR-headsets, satellieten en de volledige infrastructuur die internetconnectiviteit biedt, verantwoordelijk voor 620 miljoen ton broeikasgasemissies per jaar.