Regina Sluszny is een 'verborgen kind' uit de Tweede Wereldoorlog dat in het door Duitsland bezette België aan vervolging wist te ontkomen. In 1991, met de oprichting van de First International Gathering of Children Hidden During World War II (New York, Verenigde Staten), kregen de vergeten kinderen van die tijd een stem en een gezicht, en een publiek forum dat het mogelijk maakte de trauma's te beginnen verwerken. Sindsdien blijft Regina getuigen over de Holocaust en ondergedoken kinderen. Ze waarschuwt tegen intolerantie, discriminatie, racisme en antisemitisme.
Het evenement, dat deel uitmaakt van de serie “Door de lens van”, vindt plaats in het Frans en Nederlands op de 6e verdieping van het museum. Regina Sluszny zal 45 minuten lang haar verhaal vertellen, geïllustreerd met een selectie beelden, gevolgd door een vraag-en-antwoordgesprek van 30 minuten.
Je kunt het leven van de Brusselse 'verborgen kinderen' herbeleven met de applicatie IWalk, ontwikkeld door het Huis van de Europese Geschiedenis en nu beschikbaar in het Frans, Nederlands en Engels. De applicatie kan gratis worden gedownload op Google Play en Apple Store.
Een boek met het levensverhaal van Regina en haar man zal te koop zijn in de museumwinkel in het Engels, Frans en Nederlands.
Regina Sluszny werd geboren in 1939. Haar ouders kwamen begin jaren 1930 vanuit Polen naar België, waar ze op markten werkten. Tijdens de Duitse bezetting van België dook Regina met haar ouders en broers onder. Toen hun verblijfplaats werd verraden, moest de familie vluchten. Regina verbleef echter bij buren Charel en Anna, waar ze veilig was. Ondertussen verbleven andere familieleden op 15 verschillende onderduikadressen, maar zij overleefden de oorlog.
Regina trouwde later met Georges Suchowolski, die veel van zijn familie verloor in de Holocaust en door oorlogsgeweld. Samen kregen ze twee kinderen. Ze heeft een actieve carrière gehad die varieerde van werken in de diamantindustrie tot het oprichten van het eerste koosjere Chinese restaurant in Antwerpen.
In de loop der jaren groeide haar engagement om te getuigen over de Holocaust en over ondergedoken kinderen. Ze brengt haar verhaal op scholen en verenigingen, maar ook op officiële plechtigheden. Regina is ondervoorzitter van de vzw “Het ondergedoken kind” en voorzitter van het Forum van Joodse Organisaties. In 2022 werd ze benoemd tot barones door koning Phillippe van België.
“Door de lens van...” is een museaal programma in het Huis van de Europese Geschiedenis waarbij we sprekers uitnodigen met een bijzonder verhaal dat gelinkt is aan een van de grotere verhalen die in het museum aanwezig zijn. Het vertellen van persoonlijke verhalen in de museumzalen stelt het publiek in staat om te leren over verhalen en thema's in de tentoonstelling door het perspectief van de persoonlijke ervaring van de spreker. Soms gebruikt het team deze gelegenheid ook om de stemmen in de huidige tentoonstelling te diversifiëren.
Voor de Tweede Wereldoorlog woonden er naar schatting 70.000 Joden in België. Ongeveer 56.000 mensen werden als Joden geregistreerd door de Sicherheitspolizei-Sicherheitsdienst (Sipo-SD). Tussen 1942 en 1944 werden velen van hen in 28 konvooien afgevoerd vanuit het SS-Sammellager Mecheln (de Dossinkazerne - Kazerne Dossin). De bezetter deporteerde 24.908 Joden, waaronder 4.259 kinderen. Dat betekent dat één op de zes gedeporteerden een kind was. Dankzij hulporganisaties en particulieren konden volwassenen, gezinnen en kinderen in het geheim onderduiken en aan de deportaties ontsnappen. Het aantal Joodse kinderen dat op deze manier gered kon worden, wordt geschat op 5.330.
Vergeten oorlogskinderen is het geschreven verhaal van Regina Sluszny en haar (overleden) man Georges Suchowolski: twee van die Joodse onderduikkinderen die jarenlang geen aandacht kregen. Ze hadden het immers overleefd; ze hadden 'geluk' gehad vergeleken met degenen die omkwamen in de concentratie- en vernietigingskampen.
Het kostte Regina en Georges lange jaren van moeizaam zwijgen en pijnlijke verwerking om met hun verhalen naar buiten te komen en (eindelijk) op zoek te gaan naar een verloren identiteit. Vergeten oorlogskinderen is het resultaat van talrijke ontmoetingen, gesprekken en reflecties, van een dialoog met auteur Paul De Keulenaer.
Afbeelding banner credit G. Kleinblatt
