Solidariteit vastleggen in het Huis van de Europese Geschiedenis
Deze pandemie is niet alleen een gezondheidscrisis, maar heeft ook grote sociale, economische en culturele gevolgen. De wereld verandert onder onze ogen...
Deze pandemie is niet alleen een gezondheidscrisis, maar heeft ook grote sociale, economische en culturele gevolgen. De wereld verandert onder onze ogen. Om te begrijpen hoe de wereld verandert, moeten we zorgvuldig om ons heen kijken, ook al kunnen we alleen maar uit het raam van ons eigen huis kijken.
Wanneer we uit de ramen van ons museum kijken, zien we Europeanen in nood, die elkaar toch helpen en steunen. We zien ook Europeanen die van elkaar gescheiden zijn maar die toch manieren vinden om contact te maken, ook al moeten zij afstand houden en worden de grenzen gesloten. We zien Europeanen die solidariteit, hoop en veerkracht tonen in moeilijke tijden. Dit doet ons denken aan de moeilijke episodes in het verleden waarover ons museum vertelt, en aan de manier waarop solidariteit, hoop en veerkracht ook in het verleden naar boven kwamen.
Solidariteit vastleggen in heel Europa
Het Huis van de Europese geschiedenis wil in een project vastleggen hoe Europeanen reageren op deze pandemie met solidariteit, hoop, gemeenschapszin en creativiteit, en welke dramatische situaties, noden en noodgevallen door deze pandemie zijn ontstaan. Daarom verzamelen wij de verhalen, objecten, beelden en geluiden die ons helpen dit verhaal te vertellen wanneer “het allemaal voorbij is”.
Veel musea en archieven hebben al het initiatief genomen om in hun gemeenschap het dagelijks leven tijdens de pandemie vast te leggen. Hopelijk zullen er nog vele volgen. Wij, het Huis van de Europese geschiedenis, staan in dienst van de Europese gemeenschap. Wij vertellen Europese verhalen. Dit is onze kracht, en soms overweldigt het ons ook. Maar in deze vreemde en onzekere tijden is er een Europees verhaal dat zich voor onze ogen ontvouwt en dat wij moeten vastleggen.
Positieve berichten
De regenbogen met “Andra tutto bene” (“Alles komt goed”) die de Italianen moed inspreken, prijken nu op ramen en aan balkons in heel Europa – in verschillende talen, maar met dezelfde hoopvolle boodschap. Smaranda’s bericht op bovenstaande foto is slechts een van de duizenden voorbeelden van het ware gezicht van de Europeanen dat zij tonen in de slechtst denkbare tijden.
Terwijl landen hun grenzen sluiten en zich naar binnen keren, staan mensen aan deze of gene zijde van een grens waarvan ze vergeten waren dat die überhaupt bestond. Wij verzamelen blijken van vriendschap en verlangen die zijn ontstaan langs deze nieuwe (oude) grenzen. “Stýská se mi po tobě Čechu” (“Ik mis je, Tsjech”) / “I ja za tobą Polaku” (“Ik mis jou ook, Pool”).
Wanneer medische hulpmiddelen schaars zijn – van beschermende kleding tot levensreddende beademingsapparatuur – schieten eigenaars van 3D-printers te hulp bij het produceren van snellere en goedkopere exemplaren, waarmee nu al levens gered worden.
Samenzijn in tijden van afstand houden is een uitdaging. Maar in heel Europa en over de hele wereld zien we nieuwe manieren om elkaar de hand te reiken en contact te maken: van het opbellen van eenzame ouderen tot teddybeerjachten voor kinderen, waarbij buurtgenoten teddyberen in het raam plaatsen.
Diezelfde buurtgenoten organiseren een ruilmarkt voor mensen die geen inkomen meer hebben als gevolg van de lockdown. De Italianen noemen dit “la spesa sospesa”: wie iets kan missen geeft, en wie iets nodig heeft neemt!
Om acht uur “s avonds applaudisseren Europeanen voor het raam, waarmee zij een eerbetoon brengen aan de mensen die in de voorste gelederen tegen het virus strijden: het medisch personeel. Dit is een Europees muzikaal panorama dat deel zal gaan uitmaken van ons erfgoed.
Onlangs zei een oude wijze man, terwijl hij voor een enorm leeg plein stond: “We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, iedereen is kwetsbaar en gedesoriënteerd, maar we zijn allemaal belangrijk en nodig.” Wij zijn van mening dat musea nu nodig zijn om te doen waar zij goed in zijn: onze verhalen vastleggen en tonen, waardoor wij herinnerd worden aan de moeilijke tijden die we al te boven zijn gekomen en aan de solidariteit en menselijkheid die alles altijd draaglijker hebben gemaakt.
Hoe gaat het verder?
Wanneer u de verhalen, objecten, beelden en geluiden om u heen wilt delen, neem dan contact op met ons team.
“Klik hier om verder te lezen over Make Covid History”
Foto: Ana-Maria Rampelt